Ajuinen & Look van Thomas van Luyn en Mike Bodde
Geniale gekte of flauw gewauwel? De Fiets van Marleen was hun laatste gezamenlijke programma en dateert alweer van 1995. Daarna gingen Mike Bodde en Thomas van Luyn ieders hun eigen weg met soloprogramma’s, totdat ze elkaar bij weer ontmoetten bij het Kopspijkers-cabaret. Het leidde tot een hereniging met als gevolg de kolderieke tv-quiz Mike en Thomas Show die in het genre eigenlijk zijn gelijke niet kent. En dan is er nu na een decennium een terugkeer als podiumduo in de theaters.
Kolderiek is de beste typering voor wat ze op de podia bieden. Het is de Mike en Thomas Show in het kwadraat, vermeerderd met de vierkantswortel van hun eigen gewicht. Zeg maar. Het programma is een aaneenschakeling van een aantal vrijwel inhoudsloze en hersenloze sketches, waarvan er een enkele als een rode draad door het programma verweven is. Ook zijn er liedjes, niet te veel gelukkig, die soms ontaarden in knallende ruzies, wethouder Hekking-achtige kluchten of in de verre verte aan Herenleed-achtig denkend gezoem. Veel om het lijf heeft het allemaal niet – en dat is de kracht van het programma. Noem het zoals u wilt: gaga, geouwehoer, apekool, van de ratten besnuffeld, kierewiet. Om beurten doen ze een van deze woorden eer aan. Een enkele act van ze is trouwens al bekend, zoals die over het kontneuken.
Mike:
Nou. Trek de broek maar uit. Dan ga ik u eens even fijn in de kont neuken.
Thomas:
Begrijp ik u goed dat u uw zure haring mijn endeldarm in wil laten zwemmen?
Mike:
Meneer, ik kan niet anders zeggen dan dat ik mijn koninkrijk en al mijn kamelen zou geven om mijn glimmende salami in uw bruine sterretje te mogen proppen.
Thomas:
Dus u was van plan uw enorme genotsknots een holbewoner te laten worden van mijn meurende poepgrot?
En zo gaat dit in Ajuinen en Look nog wel even door. Ze doen met hun kenmerkende verbale molestaties waarlijk hun verleden als Cabaret Poep en Pies eer aan. Je moet ervan houde, zullen we maar zeggen. Zo ook de pastiche op voetbalcommentator Eddy Poelman, de Connie Palmen-act, de afkortingen-riedels die ze te berde brengen. Het is alsof je een hedendaags synoniemenwoordeboek openslaat zodra ze aan de praat gaan, maar zeggen doen ze niet zo veel. Idiosyncratisch, betitelen ze zelf hun programma. Dat mag dan misschien kloppen, als bezwaar zou kunnen gelden dat het allemaal niet bijster origineel is en hoog poep- en piesgehalte heeft. Maar dan wel goed en met overtuiging gebracht, zoveel is zeker. Wil je onbekommerd lachen, dan zit je goed bij Ajuinen & Look.
Gezien in Theater De Veste, Delft op 26 november 2007.
Eric Korsten 