Een belevingstuin als kunst

Een hele zomer lang een levend kunstwerk van zaaien en oogsten waarin eenieder naar hartelust kan tuinieren en rondkijken, met optredens, workshops en als slot een oogstfeest.

Een koe is paars en melk komt uit een pak. Naar het schijnt denken kinderen dat melk rechtstreeks vanuit een tap in de fabriek in een pak terecht komt, en dat tomatenketchup in een fles groeit. Met name stadskinderen komen steeds minder in aanraking met het plattelandsleven. Alleen daarom al is De Tuin der Lusten een bijzonder project. Een kunstwerk nog wel.

‘Hij sprak en het was er. Hij gebood en het was geschapen.’ Het opschrift van De Tuin der Lusten,het beroemde triptiek van Jeroen Bosch (1450 – 1516), verraadt de vrome, stichtelijke boodschap ervan, vervat in een demonische en moralistische striptekening. Waar Bosch zich liet leiden door hemelse kerkvaders, wordt de zich voedselkunstenaar noemende en als ruimtelijk vormgever afgestudeerde kunstenaar Rene Jansen door de bank genomen door meer aardse zaken in beslag genomen. Hoewel: met het ontwerpen en bouwen van De Tuin der Lusten schiep hij zelf een paradijselijk oord van zo’n vierhonderd vierkante meter gemaakt voor Nest, de expositieruimte van de culturele broedplaats DCR aan het De Constant Rebequeplein in Den Haag. Schitterend groen is het daar nu, als een vervreemdende oase in een zich in versnellend tempo verstenende stad eromheen. De doorgaans hagelwitte tentoonstellingswanden zijn door hem aanlokkelijk ogende grasveldjes geworden, er is een uitgebreide kruidentuin, een champignongrot annex schattig oudhollands terpje, een witlofkast en er staan rijen opgesteld met bakken tomaten- en paprikaplanten, waarvan de laatste hightech worden grootgebracht op substraat, en die een handje toegestoken krijgen van her en der opgehangen groeilampen. Je kunt in de tuin goedgeluimd lummelen, luieren en kuieren, je verwonderen, genieten, en er de planten en het gras als het ware horen groeien. De Tuin der Lusten is dan ook een stadspark, recreatieterrein, buurttuin, belevingstuin, moestuin, binnentuin, schoolplein, kinderspeelplaats en podium ineen. Opmerkelijk: Zelfs Obama schijnt er een moestuintje op na te houden.

 

Volgens de zich ook wel kookkunstenaar noemende Jansen is een tuin primair een ontmoetingsplaats. Bovendien heeft hij een fascinatie voor het produceren en bereiden van voedsel in een sociale omgeving. Eerder organiseerde hij eet-installaties als Air Diner, Stoeptegelgrillen en Productie Pier, de laatste bij Stroom / Haags Centrum Beeldende Kunst. En verbeelding of niet, groente uit eigen tuin smaakt altijd beter. De opbrengst van De Tuin der Lusten wordt dan ook vrolijk maar nietsontziend culinair verorberd tijdens een afsluitend oogstfeest, op zaterdag 19 september, dat wordt opgeluisterd met een performance van choreograaf en danser Bruno Listopad. Maar ook tussentijds zijn er op gezette tijden optredens in de avonduren en ’s middags workshops voor kinderen, met onder andere een kindertuin op donderdagen. Alles is gratis bij te wonen en iedereen is welkom – ook als je op eigen gelegenheid, maar na aanmelden, een handje wilt helpen bij het verzorgen en onderhouden van de tuin. Het gras is aan de overkant immers altijd groener. Toch?

De Tuin der Lusten is te zien tot en met zaterdag 19 september. Voor meer informatie: www.nestruimte.nl.

Advertentie

Als een weerzien met ‘n goede vriend

Theater Diligentia als huiskamer van Den Haag in 2008-2009

Een avondje op bezoek naar Diligentia voelt als een warm weerzien met een goede bekende: je hebt het gevoeld dat je hem of haar ként. Meestal heb je een vorig programma bezocht, of ken je hem of haar van tv, dan wel dvd, of desnoods van een column in een of ander lifestyle-blad. Cabaretiers zijn onuitroeibaar en alomtegenwoordig. De oorzaak: lachen wordt geacht gezond te zijn. Er is daarom onnoemelijk veel keuze in het Nederlandse en Vlaamse cabaret- en comedyland: dame of heer, jong of oud, groep of solist, maar ook bruin, blank of zwart, homo of bi, patjepeeër of bontjas, taalvirtuoos, muzikaal of woordloos. En combinaties daarvan. Er is zoveel aan cabaret te koop dat je soms door de bomen heen het bos niet eens meer ziet.

In Theater Diligentia komt het allemaal aan bod. Met een zekere voorkeur voor gevestigd cabaret, al is er de laatste jaren een nieuwe generatie komedianten opgestaan, en heeft Diligentia die op een warm onthaal getrakteerd. En vergis u niet: ze bulken doorgaans van het talent, die jongelingen die soms ook al wel dik in de veertig zijn. Cabaretier zijn is tot een heus vak en eerbaar beroep geworden. Jaarlijks studeren er dan ook vele, vele af aan de academies her en der in den lande.

Niettemin is het rijpende kaf wel degelijk te scheiden van het dorre koren – en valt er over smaak natuurlijk niet te twisten. Een rijtje namen is dan ook gauw genoemd: Lebbis, Maarten van Roozendaal, Droog Brood, Kees Torn, Wim Helsen, Vincent Bijlo, Eric Koller, Pieter Derks, Mike en Thomas, Jan Jaap van der Wal, Kasper van Kooten, Javier Guzman, Roué Verveer, good old Seth Gaaikema, Sjaak Bral uiteraard, Sara Kroos, Ronald Goedemondt, Purper, Kamps & Kamps, Droog Brood, Sanne Wallis de Vries, Alex Klaassen, Claudia de Breij, Kamagurka en Hassan’s Angels.

Als vanouds is er in Diligentia ook veel aandacht voor muziek. Naast de gebruikelijke reeks aan sfeervolle kamermuziekconcerten is er plaats ingeruimd voor muziektheater en pop, met in dat laatste genre onder meer de Nits, Hans Vermeulen Band, Frédérique Spigt, Ellen ten Damme, Ali B, Daniel Lohues en de Frank Boeyen Groep.

Daar blijft het niet bij. Er is op zondagmiddagen geregeld jeugdtheater te zien en er zijn de erudiete maandagavondlezingen van de grondvester van het theater, de Koninklijke Maatschappij voor Natuurkunde Diligentia, die u meer dan bij de les houden.

www.theater-diligentia.nl