Muziekserie World Sessions trapt af met Bombino
Connected with the world, noemt muziekprogrammeur Bartolo Hoffmann het. Verbintenissen leggen door muziek uit landen en windstreken om ons heen, zodat we meer zien en horen van de wereld waarin we dagelijks onze stappen zetten.
Tijdens de World Sessions zijn er naast optredens door de verschillende artiesten ook korte documentaires, een live interview en een meet & greet. “Wereldmuziek is eigenlijk een vreselijke en nietszeggende benaming. De muziek die wij graag laten horen is wat je eerder global music zou noemen. De ‘acts’ waar wij voor staan zouden ook wel op bekende popmuziekfestivals als Noorderslag of Lowlands te horen kunnen zijn. Wat ikzelf muzikaal mooi en spannend vind is dat in muziek iets doorklinkt van de voedingsbodem van een artiest, maar dat er ook een spannende ‘twist’ in te horen is. Bijvoorbeeld een bandje als The Magic Tombolinos dat Balkanmuziek mixt met klezmer en tango, en dat geleid wordt door een in Londen wonende Argentijn die nog nooit op de Balkan is geweest. Of Choc Quib Town uit Bogotá, Colombia dat hiphop, funk en currulao tot een eenheid weet te smeden. Ook mooi: een Afrikaan die mooie, donkere traditionele Missisipi bluesnummers zingt, maar dat dan niet in het Engels, maar in zijn moedertaal, Bamileke doet.”
Hoffmann is bij het Haarlems-Amsterdamse boekingskantoor World Connection Agency de vaste samensteller van de World Sessions, een inmiddels voor de vierde keer georganiseerde muziekserie die plaatsvindt door het hele land, en waarvan volgende week donderdag het Haagse aandeel van start gaat in Korzo theater met een optreden van de Afrikaanse ‘desert blues’-gitarist Bombino en diens band. Het samenstellen van zo’n serie is arbeidsintensief. Hoffmann: “Je moet een act live horen en zien – en dus veel reizen. Een CD zegt niet altijd genoeg. Gelukkig komen de lijntjes op dit vlak veelal samen in de WOMEX, een afkorting die staat voor World Music Expo, een jaarlijkse beurs voor global music die de laatste jaren in Kopenhagen plaatsvond.” Die beurs brengt alle belangrijke artiesten in het genre bij elkaar. Hoffmann: “Dáár worden de lijntjes uitgezet.” Hoffmann is als geen ander thuis in het circuit: “Doordat ikzelf professioneel percussionist ben geweest en daarnaast altijd veel studie heb gedaan naar percussie en etnische muziek, kwam ik al jaren geleden al in veel als exotisch bekend staande landen. Latijns-Amerikaanse en Afrikaanse landen met name, maar ook Europa en staten in het Midden-Oosten en Azië. Dat verschaft me net genoeg bagage om het kaf van het koren te kunnen scheiden”. Hoffmann vindt het ook belangrijk dat de acts die hij naar Nederland haalt, vocaal zijn ingesteld. “Het stemgeluid is doorslaggevend, puur instrumentale muziek is vaak te abstract. Bovendien fascineren de songteksten: waarover zingt iemand uit Colombia, Mali of Niger? Dat aspect is wezenlijk, want juist daardoor kun je iets te weten komen over mensen, emoties en gebruiken die leven in andere culturen.”
Artiesten
De muziekserie vermeldt optredens van Bombino (Niger), Gabby Young & Other Animals (Verenigd Koninkrijk), Marta Gomez (Colombia) en Roland Tchakounté (Kameroen). Bombino is in eigen land niet eens zo heel erg bekend, zegt Hoffmann. “In Afrika ben je pas een ster als je commerciële radiomuziek maakt. Maar alles wat dieper graaft, waarin naar roots wordt gezocht, is er meteen veel minder geliefd bij het grote publiek.” Toch is het deze elektrisch gitarist, die graag protestsongs laat horen, gelukt in zijn thuisland een grote bekendheid te verwerven. “Voornamelijk door zijn typische stijl, die nog het best te omschrijven is als ‘woestijnrock’,” aldus Hoffman. Bombino verwijst graag naar de muziek van onder meer Tinariwen en Ali Farka Touré en zegt Jimmy Hendrix en Mark Knopfler als zijn helden te beschouwen.
De tweede avond in de reeks van vier staat in het teken van ‘circus swing’. “Het was moeilijk om een passende beschrijving te vinden voor de muziek van Gabby Young & The Other Animals. Young heeft een krachtige stem als gevolg van een studie als operazangeres, waarmee ze ontzettend kan uithalen. Deze opvallende, in Londen woonachtige, burleske verschijning, weeft onder meer swing, jazz, ragtime, Balkan-klanken, klezmer en tango tot een geheel. En giet er daarna een wat ‘retro’ klinkend sausje overheen in de sfeer van pakweg Caro Emerald en Amy Winehouse. En toch weet ze een erg Engelse look & feel teweeg te brengen, misschien omdat ze in het Engels zingt. Al met al een beetje Campari – maar wel lekker.”
Katoenvelden
De Colombiaanse Marta Gomez studeerde in de Verenigde Staten, aan het beroemde Berkeley Music College, maar woont nu in Barcelona. “Daar heeft ze een eigen stijl ontwikkeld waarin Zuid-Amerikaanse ritmes als de cumbia, bambuco, lando en zamba samengaan, maar waar ze soms ook tussen schakelt, in vaak schitterende ballades en dan weer up tempo nummers. Niet voor niets is Mercedes Sosa een van haar voorbeelden. Haar teksten zijn vaak poëtisch en doorleefd. Ze komt met een vijfkoppige band en trakteert op een poëtisch-muzikale reis door Zuid-Amerika.”
Tot besluit van de serie is er een optreden van Roland Tchakounté. “Amerikaanse blues gespeeld door een Afrikaan”, zegt Hoffmann. “Je hoort in de verte als het ware John Lee Hooker spelen terwijl beurtelings het diepe zuiden van Amerika met zijn katoenvelden en de woestijnduinen van Afrika op het netvlies verschijnen.”
World Sessions opent in Den Haag op do 13 oktober in Korzo theater. Meer informatie: www.worldsessions.nl. Reserveren: T (070) 363 75 40.
Eric Korsten 