Verreck & Pleijsier delen als vanouds het podium
Aan het begin van de jaren negentig trokken ze vaak avond aan avond langs de talloze cabaretzalen van Nederland: Verreck & Pleijsier. Een gekend duo, hoorbaar van onvervalste Haagse snit, dat breedbeklachers al snel overal in den lande op de hand had. Ook toen al lardeerden ze hun programma’s graag met muzikale intermezzi en literair getinte mijmeringen. Anno nu, zo’n zeventien jaren nadien, is het tweetal gebroederlijk als cabaretiers en met een vooralsnog ‘low key’-cabaretprogramma terug op het podium. Met een nieuw en avondvullend programma, getiteld Grote Jongens, in het onveranderlijk sympathieke PePijn.
“We zijn nooit uit elkaars blikveld verdwenen,” antwoordt wederhelft Marcel Verreck. “In de tijd dat ik in Amsterdam woonde”, aldus de gretige ras-Hagenees, “deed ik tot zo’n vijf jaar terug met Paul Pleijsier gedurende enkele jaren lang in Theater Bellevue het programma Verreck Zondagmiddag. Het was een ‘late afternoon live magazine’ met interessante gasten uit de culturele sector. Het is ter ziele gegaan maar jaren vaste prik in winters Amsterdam.” Het bloed gaat evenwel waar het niet kan, en reeds vorig jaar beklommen de twee wat wankelmoedig opnieuw het podium voor een cabaretprogramma – en dat smaakte naar meer. “Cabaretier zijn is misschien wel mijn natuurlijke staat van zijn, mijn roeping”, verklaart de veelgevraagd columnist, presentator en tekstleverancier van tal van populaire radioprogramma’s. “Het cabaret past me als gegoten, het is een combinatie van veel onderdelen die me liggen: een persoonlijkheidskunst, muziek, literatuur, actualiteit. Mijn vader, die op mijn 28e overleed, was een uitgesproken cabaretfan en trouwens een grappenmaker pur sang. De appel valt kennelijk niet ver van de boom.”
Daarmee raakt Verreck de rode draad in het programma: zijn vader. “Al enige tijd ben ik een boek over mijn vader aan het schrijven. Nu ik zelf ook vader ben zie ik meer en meer in hoezeer vaders jongetjes blijven, en hoe vaders en zonen zich tot elkaar verhouden. in de voorstelling lees ik enkele verhalen uit dat boek-in-wording voor. Want ik vind het mooi als in een theaterprogramma een onvermoede wereld meekomt. Grote Jongens is daardoor een soort van muzikale roman op het podium, een tragikomedie bijna, met een schrijnende lach en een bluesy traan. Theater mag wat mij betreft ontroeren. Maar er is natuurlijk ook geregeld een actueel en grappig onderhoud, het is en blijft natuurlijk een mix van cabaret en kleinkunst. En er is ook steeds het prachtige gitaarspel van Paul.”
In het programma zijn naast nieuwe vertellingen ook ‘hits’ van weleer opgenomen. De Ode aan de Neus bijvoorbeeld, waarin het duo de mens bezingt als tijdmachien die de eeuwige leeftijd van tien behoudt – als je maar weer eens goed om je heen snuift. Of [naam lied] op melancholieke muziek van componist Leo Brouwer, waarin Verreck vertelt over een jong profvoetballertje van voetbalclub V.U.C. dat door gras is overmand. En natuurlijk het aandoenlijke minatuurtje Mijn vader is een doos, over de slinkende hoeveelheid aan parafernalia van zijn overleden vader, die na verloop van tijd in een enkele doos blijken te passen. Het is het soort intieme, persoonlijk getinte cabaret dat wat tegentijds lijkt. “Als vijftiger kijk met een ander perspectief op de wereld om me heen, namelijk met de bagage van ‘vroeger’. Ik heb niks tegen tegeltjeswijsheden en de luide manier waarop nu vaak cabaret wordt bedreven, maar ik kies zelf graag voor lyrische momenten, stemmingen, sferen. Voor de zuiverheid van de uitdrukking.”
Grote Jongens door Verreck & Pleijsier is te zien op za 26 november in Theater PePijn. Op zo 8 januari en zo 26 februari is het duo met een gevarieerd zondagmiddag te gast in Theater PePijn. Meer informatie: www.diligentia-pepijn.nl. Reserveren: T (070)3610540.
Eric Korsten 