Ro Theater speelt opvolger van Branden
Na het bejubelde Branden, waarvoor het Ro Theater een nominatie kreeg voor de Toneel Publieksprijs 2012, regisseerde Alize Zandwijk bij hetzelfde gezelschap Kust van Wajdi Mouawad, het eerste stuk van zijn vierluik Bloed van de Beloften. De in Iran geboren Nastaran Razawi Khorasani was te zien in Branden en speelt in Kust een aantal dubbelrollen.
De van geboorte Libanese schrijver Wajdi Mouawad (1968) vindt de thema’s voor zijn stukken in zijn familiegeschiedenis. Als achtjarige ontvluchtte hij met zijn ouders zijn geboorteland Libanon om in Frankrijk en later in Canada te gaan wonen. Zijn stukken dragen de verschrikking maar ook de verbroedering van die geschiedenis mee en vertellen grote verhalen. Voor Kust – oorspronkelijk: Littoral – ontving hij in 2005 de Prix Molière, een eerbetoon aan een Franstalige auteur die als de beste van dat jaar wordt gezien. Bij wijze van protest tegen de volgens hem heersende onverschilligheid ten aanzien van actuele teksten bij theaterdirecteuren in Frankrijk weigerde hij de prijs. In Nederland was het Alize Zandwijk, artistiek leider van het Ro Theater, die begin 2010 zijn werk introduceerde met Branden. Het werd hier meteen een doorslaand succes.
In Kust speelt vrijwel de volledige cast van Branden, waaronder Gouden Kalf-winnaar Nasrdin Dchar en Fania Sorel, die voor haar rol in Branden een nominatie ontving voor de Theo d’Or. De in Iran geboren Nastaran Razawi Khorasani (1987) speelde in Branden en neemt in Kust verschillende rollen voor haar rekening: ambtenaar, oom Michel, dokter, Issam en Josephine. “Het draait om Wilfried, een jonge jongen wiens vader is overleden, ergens in Het Westen. Zijn vader heeft hij nooit gekend, z’n moeder is jaren eerder overleden. Zijn familie dwarsboomt hem in zijn wens om zijn vader naast zijn moeder te begraven, maar hij besluit door te zetten. Wilfried ontvangt de spullen die de vader bij zich had toen hij overleed, een rode koffer en wat geld. Daarin vindt hij brieven, van zijn vader, gericht aan hem. Brieven die hij nooit heeft ontvangen. Na ze te hebben gelezen, besluit Wilfried z’n vader te begraven in het geboorteland van z’n vader. In het land Daar. Dat land heeft net een vreselijke oorlog meegemaakt, lijken liggen overal op de grond en er is geen plek om die vader te begraven. In zijn zoektocht desondanks een rustplaats voor zijn vader te vinden komt hij in aanraking met jonge mensen die, net als hij, wees zijn, geestverwanten dus eigenlijk”.
Net als Branden is Kust een heftige voorstelling. “De tekst zit vol beschrijvingen van oorlogsgeweld, met talloze pijnlijke en rare anekdotes, maar er zit toch ook veel humor in”, bevestigt de in Iran geboren, maar op haar vijfde met haar familie naar Nederland gevluchte actrice. “Of mijn achtergrond een verschil maakt om in dit stuk te spelen? Niet echt, Mouawad beschrijft volgens mij universele pijn, het leed dat hij beschrijft raakt ons allemaal, ongeacht waar je vandaan komt”.
De vertolking van een dergelijk groot aantal rollen ligt haar wel, zegt ze, al heeft ze met name een zwak voor de rol van Josephine. “Ze is een wees. Ze wil de dood van haar ouders en de dood van alle mensen die vemoord of vertrokken zijn een plek kunnen geven. Ze sleurt al die boeken met haar mee om de namen niet te vergeten, om de doden te eren”.
Naast Kust speelt en speelde Nasrat in veel jongeren- en kindertheatervoorstellingen, onder meer bij Max en Dox, en voert ze met gelijkgezinden van de Toneelacademie Maastricht een eigen theatergroep, KOBE. “Bij Kust duik in een rol en bij kindertheater speel ik vaak een uitvergroting van mezelf. De stukken van Alize vergen een heel andere manier van spelen, een heel ander soort concentratie, ook voor kijkers trouwens”.
Kust van het Ro Theater is op dinsdag 22 en woensdag 23 januari 2013 te zien in Theater aan het Spui. Meer informatie: www.rotheater.nl en www.theateraanhetspui.nl. Telefonisch reserveren: (070) 346 52 72.
Eric Korsten 