George en Eran lossen wereldvrede op
Los uit de pols en goedlachs, scherp geschreven en geïmproviseerd pingpongtoneel, zo noemde een prominent toneelrecensent hun voorstelling. Als een klaterende bergbeek zo blijmakend.
To be or not to be. Het was dus de ouwe Hamlet, prins van Denemarken, die hen in 2010 bij elkaar bracht. Uitgerekend de hoofdrolspeler van Shakespeares gelijknamige wraaktragedie. Omdat ze samen een poos in een broek met drie pijpen hadden gerepeteerd. De ene is Arabier en komt uit Syrië. Hierheen gevlucht ver voordat zijn landgenoten elkaar gingen bestoken. De ander is Jood. Toneel met zijn eigen vertellingen maakt hij hier. Hij heeft een oma met een lange, bloeddoordrenkte geschiedenis in Israël. George Elias Tobal is de naam van de Arabier. Eran Ben-Michaël heet de Jood.
“We merkten dat het klikte tussen ons, dus waarom zou het niet lukken om samen een voorstelling te maken”, zo vroegen ze zich af na hun avontuur bij De Utrechtse Spelen. Eran Ben-Michaël: “Mensen in onze omgeving veronderstelden dat we vast niet lang door een deur zouden kunnen. We werden met een bepaalde blik bekeken, om ons heen brachten mensen omtrent onze vriendschap een lading aan die wij er zelf niet in zagen”. Toen besloten ze de knuppel in het hoenderhok te gooien. Samen een voorstelling maken en daarbij en passant ‘de wereldvrede op te lossen’. Het heeft iets naïefs, iets liefs. Zoiets als de wereldvrede op een achternamiddag op een sigarendoosje uittekenen. “Voor elke oplossing ontstonden gelijk tien nieuwe problemen”, schetst Ben-Michaël het wordingsproces van hun voorstelling. “Maar het belangrijkste is dat we, ondanks de overbekende haat en de strijd die er bestaat tussen onze bevolkingsgroepen, elkaar als mens in de ogen konden zien. Veel mensen in de Palestijnse gebieden kunnen dat niet, gewoonweg omdat er een metershoge muur om hen heen gebouwd is. Haal die muur weg, zou ik zeggen, dan kunnen mensen elkaar weer eens in de ogen zien. Nu zijn de bewoners buren, maar tegelijkertijd ook spookbeelden voor elkaar”.
Hun voorstelling was deze zomer een van de hits op Theaterfestival De Parade. De dertigplus-minuten die een voorstelling daar maximaal mag duren, heeft ertoe geleid dat het tweetal al het terzijde gelegde repetitiemateriaal uit de mottenballen heeft gehaald. “Een theatervoorstelling in een reguliere theater zaal kan nu eenmaal niet een halfuur duren. Dus zijn we van voren af aan opnieuw van start gegaan. Ik denk dat we daardoor nu een meer afgewogen voorstelling hebben gemaakt, een stuk dat meer ‘gelaagd’ is dan ten tijde van de vluchtigheid van De Parade”.
Hun voorstelling is te zien in Zaal 3, de nieuwe loot aan de groeiende boom van Theater aan het Spui. “Het overbrengen naar een theaterzaal is eens te meer spannend omdat daarmee ook het publiek verschilt”, zegt Ben-Michaël. De setting die Theater aan het Spui aanbiedt is met of zonder voorafgaand diner in Zaal 3. “Dus mensen die alleen de voorstelling willen zien zijn zeer zeker ook welkom”.
George en Eran lossen wereldvrede is op donderdag 19 en vrijdag 20 december te zien in Zaal 3 van Theater aan het Spui. Meer informatie over diner en voorstelling op www.theateraanhetspui.nl. Telefonisch reserveren: (070) 346 52 72.
Eric Korsten 