Van 3 t/m 12 juli 2015 is het Paradeweer
Het is een zilveren feest: de Parade 25 jaar! Oud en jong staan er gebroederlijk naast elkaar voor theater, muziek, bier, wijn en soms.. . goed weer!
Vereisten: Uitblinken op maximaal dan drie vierkante millimeter en het minimale gebruik van any middelen. Ondernemerschap ten top, want het gaat hier vrijwel zonder uitzondering om kleine zelfstandigen die als marktkooplui hun waar luidkeels aan de man moeten brengen. Door parade te maken. Anders is er die avond wie weet geen brood op de plank.
Het reizende theaterdorp is komende week wederom in Den Haag en de moeder aller festivals is na vijfentwintig jaar nog altijd springlevend. Hoewel: de weergoden begroeten het festival niet altijd met een zonnig gelaat. Tja, het weer is en blijft een factor van betekenis. Nicole van Vessum, directeur: “We zijn er trots op de we vijfentwintig jaar bestaan. Trots op de artiesten, want het merendeel van de voorstellingen wordt speciaal voor de Parade gemaakt. Inmiddels trekken we met 700 tijdelijke nomaden door het land”.
Schaterlachen. Dát – vooral – is de Parade. Als Marijn Brussaard en Elias de Bruyne in hun Variety Show sterfscènes ten beste geven, ligt het opeengepropte publiek in het piepkleine Zaal 4 van Theater aan het Spui (maximaal 40 zitplaatsen, houten bankjes, speelvloer van 4 bij 1 meter) letterlijk dubbel. De Parade, een Tour-karavaan zonder aerodynamische fiets, koersbroek of gele trui (tenzij het héél koud is), maar met koks, tentenbouwers, technici, vrijwilligers en muzikanten, artiesten, dansers en acteurs. Een hecht volkje. Dat tekent de kracht die nu al vijfentwintig jaar van de Parade uitgaat.
Vijfentwintig jaar Parade is een weerzien met oude getrouwen en frisse nieuwe gezichten onder de meer dan negentig mime-, muziek- en theateroptredens met een vaudeville-mentaliteit. Er wordt met enige weemoed teruggekeken met Parade-klassiekers als Bingo (De Nieuw Amsterdam) en Der Gerauschmacher (met Beppe, Kees en Eddie) en Loes Luca is na 14 jaar ook weer terug op de Parade met haar Doorlopende voorstelling. Nieuwe namen zijn er in overvloed, vooral te vinden in de kleinere tentjes die de vele horecaterrassen onderbreken.
Haagse connectie
Voor het eerst op de Parade: het Nationale Toneel! Vertegenwoordigd met een cast die uit het vaste tableau is samengesteld en om bij voorbaat van te watertanden: Anniek Pheifer, Vincent Linthorst en Mark Rietman verruilen het luxe pluche van de theaterzaal voor het avontuurlijke ongemak van een circustent. Het is een poging om het Haagse stadstoneelgezelschap dichterbij een jong en breed publiek over het voetlicht te krijgen. Het drietal speelt Liefde is een Donut. “Ik kreeg een tijd terug een gedicht van Vincent onder ogen. Dat is de basis waarop we bouwen”, zegt Pheifer. Zo zoet als de naam al klinkt, is het ook een even vrolijk stuk over eenzaamheid, verlangen en liefde; een eigen tekst met, voor de kenners, flarden uit de toneelbibliotheek over een supermarkt waar twee mensen elkaar dagelijks ontmoeten. Zij vraagt of hij zegels spaart, zegels voor ‘iets leuks’. Hij spaart, voor later. Vanachter de soepblikken houdt van Driest zijn zaak nauwlettend in de gaten. Hij weet één ding zeker: de klant is koning. Kassa! Mét muzikale omlijsting. Over kassa gesproken: Voormalig supermarktreclamekoning en ex-filiaalhouder Hagenaar Harry Piekema maakt, aha, een carrièreswitch. Hij is op de Parade te zien met Onbekend.
Theater aan het Spui pakt uit met vier producties, waaronder de eerder genoemde Variety Show. Een voorstelling om van te smullen, en waarin een op het oog doodeenvoudig concept wordt gecombineerd met wervelend ‘bewegingstheater’. Een vorig leven door Sacha, Thomas en Jos is een prachtig inventief en poëtisch theaterspel op een tekst die Toon Tellegen voor het drietal schreef, en pas later als boek verschijnt. Middels de lotgevallen Jacob Laagwater en Leen Hellevoet neemt hij ons mee naar het stadje waar hij opgroeide. Hetzelfde drietal tekent ook voor een voorstelling in het uitgebreide kinderprogramma (met daarin ook o.a. Rabarber) op de Parade. Na het winnen van Het Gouden Ei vorig jaar proberen ze nog meer succes aan te trekken en go viral. De vierde productie is De Worsten van Babel, een kolderieke kookshow, maar die is uitsluitend op de Amsterdamse Parade te zien.
Azzini
Vijfentwintig jaar Parade valt samen met vijftien jaar Marcus Azzini op de Parade. Meer dan een opvallend regisseur, die met Angels in America vorig seizoen uithaalde. Hij heeft in diezelfde tijd met Oostpool het bedje van het Parade-theater aardig opgeschud, vaak met grensverleggende, tongen losmakende ervaringsvoorstellingen van compromisloze snit, dan toch in ieder geval bij het publiek: het is erg voor of radicaal tegen. In ieder geval is zijn Partymonster niet alleen een kinky show, erg over de top, maar ook een nachtclubverhaal over de Newyorkse Club Kids, naar de documentaire en film. Met moordenaar Michael Alig, hier de Haagse rectale nasty en sleazy bloeddorstigheid van een XXL-plateauzolende Nik van den Berg, frontman van popband F, in de hoofdrol. Eindigend in een superdiscobloedbad op een hardcore housebeat. En met een gratis verstrekte kringlooppapieren boodschappentas.
Doorlopend
Muziekoptredens zijn er aan de lopende band. De levende jukebox! En ze zijn er nog altijd hoor, de programma’s waar je doorlopend terecht kunt. Loes Luca, de Silent Disco is er weer, en ‘tuurlijk de zweefmolen ook. Mini-theater rond de Theatertoren. En een veelheid aan Paradekeukens, met onder meer Au Gwen Marie, Artistic Crêpe, Haute Friture en Rainbow Popcorn. Maar je kunt er ook aanschuiven voor een diner. Bovendien is een wijnkaart bij de hand.
De Parade: van 3 t/m 12 juli 2015 in het Westbroekpark. Meer informatie op www.deparade.nl. Als je een specifiek programma wilt zien, bestudeer dan goed het programma want niet iedere voorstelling is op alle Parade-dagen te zien.
Onze liefde is een donut.
En waar jij dan al het lekkers bent.
Ben ik alleen het gat.
En mocht jij ooit gegeten worden.
Als de mooiste bloem geplukt.
Zal ik als leegte achterblijven.
Als donut dus mislukt.
Vincent Linthorst
Eric Korsten 