Een plastic love story

Toneelgroep Oostpool & BoogaerdtVanderschoot: Hideous wo(men)

Een experimentele soap over de zelfloze mens. Zo noemen theatermakers Suzan Boogaerdt, Bianca van der Schoot en Susanne Kennedy hun voorstelling Hideous wo(men). Een voorstelling van monsterlijke proporties.

Bent u uzelf of ooit geweest? Weet u dat wel zeker? Of bent u misschien een opeenvolging, een aaneenschakeling van gedragingen, maniertjes en woorden van anderen die u zich eigen heeft gemaakt? Van tv misschien. Of van vrienden, familieleden, collega’s? Having sex with you is like having sex with a dead fish. I fake orgasm to make it stop and I am a guy. Als vrouwen besluiten te stoppen met baren is de mensheid gedoemd. De bovenstaande Engelstalige zin, afkomstig van postsecret.nl, wordt weliswaar niet letterlijk in Hideous wo(men) opgedist, maar dekt effectief de voorstelling. Hideous wo(men) is wonderlijk, grensverleggend, aanstootgevend, destructief, opruiend. Vervreemdend, dierlijk, monsterlijk en onthutsend. En dus móet je deze voorstelling gaan zien.
Geen overdonderend geraas, geen tumult, geen kabaal op het podium. De aanklacht tegen onze spektakelmaatschappij verloopt juist tergend traag, ingetogen, op het serene af. Maar onderhuids voel je vanaf het begin voortdurend de dreiging die ervan uitgaat: dit moet wel misgaan. Op het podium staat een draaitoneel opgesteld. Het is verdeeld in drie vertrekken van gelijke grootte. In die ruimtes zien we de personages. Dat heet: met synthetisch rubber bedekte hoofden, bijna eendimensionale, loom bewegende, playbackende figuren die uit plastic lijken te zijn opgetrokken. Stripfiguren, ledenpoppen eigenlijk. In een wandeltempo ontvouwt zich het verhaal. Als in een cartoon. Aan de hand van soap-achtige dialogen die door een voice-over – als waren het tekstballonnen – worden uitgesproken zijn we getuige van een soort van liefdesstory tussen Rocco en Angel. Hyperrealisme. Totdat de vrouw het heft definitief in handen neemt en daarop tot de monsterlijke uiterste consequentie, automutilatie, overgaat.

De makers zijn de meest geruchtmakende van de laatste jaren: Susanne Kennedy, in Den Haag bekend van haar bijkans übergestileerde regies bij het Nationale Toneel, en het duo BoogaerdtVanderschoot (Small World, Bimbo) hebben de handen ineengeslagen. Het resultaat is vervreemding in het kwadraat. “Deze voorstelling gaat over depersonificatie”, zegt Bianca van der Schoot. “We doen een poging tot deconstructie van mensen, van onze personages”. Ze verwijst naar het conceptuele werk van beeldend kunstenaar Gillian Wearing. Zij ageerde onder meer tegen de boosaardige invloed van tv. En dat is precies wat ook Hideous wo(men) – gespeeld door vijf vrouwen – bewerkstelligt: door tv-technieken als nieuwe theatervorm te kiezen, houden ze ons een spiegel voor, zoals het betaamt in het theater. Het leven is van plastic – en dat zullen we weten. Bent u uzelf of ooit geweest? Weet u dat wel zeker? Of bent u misschien een opeenvolging, een aaneenschakeling van gedragingen, maniertjes en woorden van anderen die u zich eigen heeft gemaakt? Van tv misschien. Of van vrienden, familieleden, collega’s? Dit móet u gaan zien. En áls u besluit te gaan, maak dan een afspraak met uzelf: stel uw oordeel uit en laat de voorstelling langzaam insijpelen op uw gemoed. Veel plezier! Want er valt ook zeker wel te lachen.

Hideous wo(men) van Toneelgroep Oostpool & BoogaerdtVanderschoot is van donderdag 12 tot en met zaterdag 14 december te zien in Theater aan het Spui. Meer informatie: www.toneelgroepoostpool.nl en www.theateraanhetspui.nl. Telefonisch reserveren: (070) 346 52 72.

Advertentie

Het pretpark van ons eigen bestaan

‘Small World’ door Boogaerdt/VanderSchoot

Voor hun nieuwe voorstelling Small World reisden Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot af naar Disneyworld in Parijs. “Disneyficatie, dat is zoiets als het vervangen van de echte wereld door een voorgekauwde, synthetische werkelijkheid.”

“De ontmoeting met Mickey in de Mickey Mouse Experience”, roept actrice en mimespeelster Bianca van der Schoot met stelligheid en zonder aarzelen uit op de vraag wat haar het meeste is bijgebleven van het bezoek aan het ultieme pretpark. “Een bizarre, maar tegelijk verwarrend leuke ervaring. Je mag er al de figuren na rijen van urenlang wachten omhelzen. Toen ik dat deed bemerkte ik dwars door dat pak van koudschuim heen dat er een meisje in verscholen zat! Natuurlijk, je weet dat er een andere werkelijkheid schuilgaat achter hem, zoals achter al de andere Disneyfiguren, maar toch verraste me deze realityshow à la Idols en de bijbehorende afstompende machinaties, zoals een overdekt walhalla van reeksen aaneengesloten koopgalerijen”.

Small World van het tweetal Boogaerdt/VanderSchoot maakt deel uit van een reeks voorstellingen met ‘visual statements’ als leidraad en het is na de tentoongestelde ‘pornoficatie’ in de verontrustende peepshow van het geruchtmakende Bimbo opnieuw een voorstelling waarin het tweetal ons van ganser harte met de neus op de feiten drukt. Van der Schoot: “De mens is langzamerhand uitsluitend tot getuige geworden van het pretpark van zijn eigen bestaan. Een wereld waarin het leven gereduceerd lijkt te zijn tot een oneindig spektakelstuk van tekens en symbolen die de werkelijke verlangens binnenin ons verhullen. Je wordt geleefd, met smakelijke eenheidsworsten als cadeau. Ondertussen ‘are the borders of fantasy closed’: alles moet hapklaar opgediend en ons verleiden tot onnadenkend passief consumeren. “Disneyficatie is voor mij daarom het vervangen van de echte wereld door een voorgekauwde, synthetische werkelijkheid”, zegt Bianca van der Schoot, die voor haar memorabele hoofdrol in Boiling Frog van Toneelgroep Oostpool genomineerd werd voor de Theo d’Or 2012. “’If you can dream it, you can do it’, was het levensmotto van meester-entertainer Walt Disney. Wij willen de absurditeit van onze spektakelmaatschappij aan een onderzoek onderwerpen. Hoe meer je aanschouwt hoe minder je leeft. We zoeken een antwoord in Huizinga’s homo ludens. Voor wie spelen niet slechts bijzaak is, maar hoofdzaak. Beschaving is niet meer dan de mens die speelt dat hij bestaat.  De spelende mens geeft betekenis aan zijn bestaan zonder er alleen maar toeschouwer van te zijn. Deelnemer worden, dat is ons voorstel”.

Voor deze ‘wake-up call’ moeten Boogaerdt en Van der Schoot (o.a. Martha loves George, Tsjechov bij de bushalte, Rok, Showroom survival) en hun drie collega-spelers een beroep doen op beelden die gemeengoed zijn. “Tja, het is een vorm van omkering, dat is waar. Je kunt een verhaal nou eenmaal het beste vertellen aan de hand van hetgeen iedereen kent. Ook voor ons is het onmogelijk eruit te stappen.”

Small World door Boogaerdt/Van der Schoot is op donderdag 29 en vrijdag 30 november (met voorafgaand diner) te zien in Theater aan het Spui. Meer informatie: www.bvds.nl en www.theateraanhetspui.nl. Telefonisch reserveren: (070) 346 5272.