John Reinders, directeur & programmeur Theater aan het Spui 2009-2010
De ontdekkingsreizigers onder de theater- en dansbezoekers voelen zich doorgaans uitstekend thuis in Theater aan het Spui (TAHS); blind varen op het aanbod is daarentegen lastig.
Dat houdt verband met de plaats die Theater aan het Spui inneemt in het Haagse theaterlandschap: die van een laagdrempelig vlakkevloertheater dat graag nieuwe makers op weg helpt. “Een voorstelling moet verrassen, roept directeur John Reinders ons toe in zijn seizoensbrochure. “Als een voorstelling in Theater aan het Spui staat, dan is het iets nieuws en verrassend.” Dat verhoudt zich evenwel wat moeizaam tot het volgende lijstje: Orkater (5 verschillende producties), Rieks Swarte, Bonheur, Electrique, Keesen & Co, Toneelschuurproducties, Het Vervolg, ’t Barre Land, Aluin, Carver, Van Houts en De Ket. Vergeleken met tien jaar geleden is er eigenlijk niet zo gek veel veranderd in Theater aan het Spui. Dat geldt ook voor de dans: Scapino, De Chatel, Dance Works Rotterdam. Niet ten onrechte overigens, al deze oudgedienden, niet te verwarren met grijshoofden, hebben te over bewezen aanstekelijke dan wel mooie voorstellingen te kunnen maken.
Gelukkig dienen zich ook relatief nieuwe namen aan, al is dat mondjesmaat: De Veenfabriek, Convoi Exceptionel, Dood Paard, Fantasten, Vogelfabriek, Suburbia, Alaska en Het Syndicaat. Er zijn ook wat vaste namen weggevallen, zoals die van de roemruchte toneelgroep Annette Speelt bijvoorbeeld, en de uit ‘eigen kweek’ afkomstige Annechien Koerselman (al is ze er nog wel met een productie te zien) en Lonneke van Leth. In hun voetsporen treden de Spui-ontdekkingen Jorinde Kuiper en Greg Nottrot. Voor hen is een lange serie voorstellingen ingeruimd, evenals voor het Haagse ALBA Theaterhuis. Als u deze en andere jonge makers van dichtbij wilt volgen dan, kunt u bij Theater aan het Spui toneel- of danskijker worden. U kunt dan kiezen uit een aantal pakketten van voorstellingen. U betaalt dan een prettige toegangsprijs en wordt in de gelegenheid gesteld om enkele van de makers te leren kennen aan de hand van collectieve ontmoetingen.
In het bovenstaande namenlijstje ontbreken helaas wat namen van groepen die inmiddels doorgebroken zijn, maar Den Haag niet aandoen. Zo is het doodzonde dat bijvoorbeeld het Hotel Modern er niet te zien is, en wordt op dansgebied bijvoorbeeld breakdancegroep ISH node gemist. Bevreemdend is ook dat theatercollectief Wunderbaum linea recta in de Koninklijke Schouwburg staat, terwijl de groep eerder niet is opgemerkt door Theater aan het Spui. Verder is het een gemis dat de kleine voorstellingen van tal van de grote, gesubsidieerde stadsgezelschappen ontbreken. Onlangs werden voorstellen gedaan voor een nieuwe subsidieronde in theaterland. Het is te hopen dat dat de boel weer eens lekker opschudt.
Het ‘Spui’ is natuurlijk ook een erkende festivallocatie. Komend jaar spelen Pure Jazz, TodysArt, Winternachten en uiteraard CaDance zich er geheel of ten dele af.
Persoonlijke tip: John Buijsman, die een voorstelling wijdt aan Charles Bukowski (za 18 apr), en Peter De Graef & Rataplan (wo 18 maart 2009).
Eric Korsten 