Nieuwe editie Korzo & NDT van Here we live and now
Met het jaarlijkse, tot ‘event’ gedoopte programma ‘Here we live and now’ vieren Korzo en Nederlands Dans Theater het danstalent dat Den Haag rijk is. De drie nieuwe creaties van Haagse bodem zijn dit jaar afkomstig van Zahira Suliman, Antonin Rioche en Wubkje Kuindersma.
Ze is opgeleid tot docent dans, staat geregeld zelf als danser op de vloer, ze choreografeert én ze is jong. Belangrijker wellicht: ze is gezegend met talent. Zahira Suliman (1991) danste bij Crosstown, het talentontwikkelingsproject bij Korzo, waar jongeren les krijgen in urban, modern, theater en cross-overs. Dáár ontdekte ze haar passie voor dans. Ze besloot dan ook om na haar studie bedrijfskunde aan de Erasmus Universiteit naar kunstenhogeschool Codarts te gaan, in datzelfde Rotterdam voor een opleiding tot docent dans. In 2016 studeerde ze daar af. Inmiddels is ze vaste dansdocente bij ‘haar’ Crosstown en als danser was ze onder meer te zien bij dansgezelschappen Arch8, Kalpanarts en AYA. Haar talent bleef niet onopgemerkt: in 2016 werd ze genomineerd voor een van de Piket Kunstprijzen. Intussen heeft ze zich ook als choreograaf ontwikkeld en bewezen. In het laatste CaDance festival tekende ze voor een van vier solo’s in het locatieproject ‘4 X 4’. Toen mocht ze een van de expositieruimtes van Panorama Mesdag bespelen, in haar eentje.
En dan nu een werk voor vier dansers, in een theaterzaal. “In ‘4 X 4’ moest ik alles uit mezelf putten. Dat was wennen. Ik vind het fijn om nu een groep mensen bij me te hebben. Toen ik voor vier dansers koos, heb ik wel even gehuiverd want associaties met een vierkant of een vierhoek liggen voor de hand. Tot ik dacht: het is uitdagend om daaraan proberen te ontsnappen. Als maker vind ik dat een interessante spanning.”
Ze is eerder iemand die graag zoekt dan per se vindt; die de weg naar, het maakproces en de eindbestemming van gelijk belang acht. Bij iedere vraag die tijdens het gesprek op haar afkomt denkt ze nadrukkelijk na, neemt de tijd en als woorden eenmaal haar mond hebben verlaten, gaat ze die proeven en opnieuw wegen – of juist andersom. Dat doet denken aan de manier waarop ze tot een choreografie komt, vertelt ze.
Goeie vraag, antwoordt ze op de vraag wat ze aan het maken is voor ‘Here we live and now’. En na een halve minuut zonder woorden: “Het thema vind ik moeilijk onder woorden te brengen.” Dan: “Iets dat schijnbaar leeg is kan toch veel inhoud bevatten. Ik wil het ongrijpbare van een lege ruimte vangen in bewegingen van de dansers, bijna als stofdeeltjes. Als je stof in een lichtstraal wilt vangen, dan moet dat voorzichtig, niet te nadrukkelijk, anders jaag je het juist van je af. Voor mij zitten er heel wat dingen in dat beeld. Door te bewegen maken dansers ook de lege ruimte zichtbaar. Anders gezegd: Soms levert het iets op om naar dat wat eromheen ligt te kijken, om het perspectief te ‘shiften’. Ik wil stof tot nadenken bieden en vertwijfeling oproepen. Daarvoor moet je van perspectief kunnen wisselen.”
“Ik vind het interessant om abstracte concepten te kiezen. Natuurkundig zijn er allerlei theorieën over wat er in een lege ruimte gebeurt. Op de vloer vertaal ik dat in relaties en energiebanen tussen mensen.”
Eerlijk
“Tijdens de repetities wil ik de dansers mijn abstracte uitgangspunt niet voorkauwen. Ze moeten zelf op zoek gaan, zijn daardoor op zichzelf teruggeworpen maar moeten toch ook in verbinding tot de anderen staan. Op zulke momenten komt de persoonlijkheid van een danser naar voren. Voor mij is het een heel eerlijk proces als iemand oprecht zoekt en blijft zoeken. Oprechtheid is belangrijk voor mij en dans is een oprechte taal, een eerlijke kunstvorm. Daarin kan ik mezelf tot uitdrukking brengen. Ik zoek naar een taal van pure dans, een boodschap die alleen in dans is uit te drukken en die voorbij kan gaan aan woorden.”
Korzo & Nederlands Dans Theater, ‘Here we live and now’, donderdag 14 tot en met zaterdag 23 november 2019, 20.00 uur, Korzo Theater. Meer informatie: www.korzo.nl