Gedicht
Ik kan geen troostrijke gedachten verdragen, juist nu
geen troostrijke online museumbezoeken
geen online theaterregistraties
geen dans, geen cabaret, geen lieflijk liedje
Ik besta, met mezelf, 24/7 op mezelf
Ik besta, omringd met wifi, hifi, TV, CD, radio en streams
Ik besta, want ik lees.
– maar toch ook stukje bij beetje, langzaam maar zeker, doder dan voorheen
Geen oog in oog, geen diepte
geen aanraking, geen omhelzing, geen edele handreiking
Het leven is levensgevaarlijk, een ziekte met gegarandeerd dodelijke afloop
Wisten we al
Dieren zijn we
Dat waren we even vergeten
Eric Korsten 