Haagse Firma MES speelt Roes van Hanna Bervoets
Een waar hypeje lijkt zich aan te dienen: het eerste toneelstuk van Hanna Bervoets ging afgelopen dinsdag in première. De Haagse theatergroep Firma MES serveerde een punch 3.0 uit met als hoofdbestanddelen wodka, unicum en fluorescerend fruit.
‘We staan in een kring en bewegen op electrohitjes die we kennen. Het is vijf uur ’s ochtends maar ook nacht dus wij dansen door door door, want wij zijn jong en we willen wat. Wat dat wat is, weten we niet. Maar we komen er nog wel op.’
“Ik houd heel erg van uitgaan”, liet Bervoets in een interview met het studentenblad Folia optekenen. En: “Een tijdlang heb ik de Party review van het uitgaansblad NL20 gedaan, dus ik heb bijna alle feesten in Amsterdam gezien. Nu ga ik meestal met een groep vrienden naar m.u.l.t.i.s.e.x.i.-marathonfeesten.” Schrijfster, vaste Volkskrant Magazine-columniste en journaliste Hanna Bervoets (25) windt er geen doekjes om. Nooit gedaan ook. Vorig jaar kwam de debuutroman Of Hoe Waarom van dit multitalent uit. Meteen een culthit. En dan nu al meteen een vijf kwartier durend toneelstuk, geschreven voor Firma MES. Firma MES voelde meteen een ‘click’ met de leeftijdsgenote. Bovendien lag het plan er al langer om iets met party’ende twintigers te doen. Het mondde uit in Roes, een theaterervaring over het nachtleven van twijfelende twintigers. In het stuk vertelt de jonge schrijfster van binnenuit, in geuren en alle kleuren van de regenboog – maar bovenal met veel zelfspot hoe zij en haar collega-partybeesten zich proberen staande te houden op de dansvloer, terwijl een doorgeïndividualiseerde moderne samenleving die aaneenhangt van vaak lukrake informatiebombardementen aan hen voorbijvliegt: met MTV als wereldbeeld, Lady Gaga als rolmodel en de ongenaakbare Tyra Banks van ‘America’s Next Top Model’ als levenslerares.
In het stuk spelen en dansen Roos Eijmers, Lindertje Mans en Daan van Dijsseldonk de twintigers Aya, Venus en Bo. Pictionary-spelende twintigers die zich vaak stuk voor stuk bijna-kunstenaars voelen of zich graag zo voordoen. Over een dergelijk – eerder van buitenaf dan authentiek – opgelegd rolpatroon kunnen ze zich diep in hun hartje evenwel matig vinden. Twijfelende twintigers die kennelijk al vroegtijdig uitgroeien tot dolende dertigers. Neem het personage Venus als bijna letterlijk lichtgevend exempel voor deze generatie: zij is een singer/songwriter – maar de inkt van haar eerste nummer is niet eens opgedroogd, en toch zoekt ze, inwendig twijfelend, in een bui van overmoedigheid de spotlights. Roes is daarmee behalve een puntige beschrijving van een op het eerste oog leeghoofdige generatie ook een treffend tijdsbeeld – hoezeer de party’s van vandaag de dag dan ook nog soms mogen lijken op die van twintig of zelfs dertig jaar geleden. Dat zijn momenten waarop de voorstelling als een magisch-realistische road movie aan je voorbijtrekt. Helaas kent de voorstelling hier en daar, nu en dan ook nogal wat witte ruis. Bervoets tekst bevat rake en puntige dialogen, vaak even weerbarstig als ongrijpbaar en even onthullend als somtijds langdradig. De regie kan dat lang niet altijd verhullen of opvangen, het wat wisselende spelniveau kan daar evenmin steeds volledig tegenwicht aan bieden. Niettemin zijn de keuzes van de jonge Haagse theatergroep minstens moedig te noemen.
Volgens Firma MES vinden twintigers zichzelf zo wanhopig uniek “dat we op zoek moeten naar wat ons bindt, naar wat we samenhebben. Zoiets lukt niet zomaar, alzeker niet op de dansvloer. En toch ligt er steeds een zekere drang naar saamhorigheidsgevoel in ons onderbewuste opgeslagen.” Dat is precies het spanningsveld dat Firma MES in Roes hoopt op te roepen. En dat is ook het aspect waarin de groep slaagt.
Firma MES is een van die jonge groepen en makers die het actuele theaterlandschap flink aan het omwoelen zijn. Een generatie theaterfans die zich niet neerlegt bij de clichéverworvenheden van het gevestigde theater, maar er een eigen aan draai aan wenst te geven. Zo bespeelde de groep vorig jaar de Scheveningse Pier met Eb, een inventieve en grappige voorstelling over weemoed en melancholie. Daar komt dan nu Roes bij, een, niet meer maar ook zeker niet minder, onderhoudende en luchtige voorstelling over de jammerlijke strijd tegen de spijt van ‘de dode mensen van de toekomst’. Daar kan geen overvalst aangeheven ‘kabouter Spillebeen’ tegenop
Roes door Firma MES is te zien in Theater aan het Spui van 16 t/m 20 mei, en 15 t/m 19 juni. Meer informatie op www.firmames.nl.
Eric Korsten 